Νεκροψίες

Του Γιώργου Λακόπουλου

Βρε καλώς τα τα παιδιά… Ενας ένας οι μεγαλοπασόκοι διαλαλούν ότι το

ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει πια. Ο Γεροδήμος πέθανε, ο Γεροδήμος πάει, που λέει και το τραγούδι. Τέτοια πολυφωνική νεκρολογία δεν έχει ακουστεί για άλλο κόμμα. Στο ΠΑΣΟΚ όμως είναι παλιά μας τέχνη κόσκινο. Κάθε φορά που αναδιατάσσεται το σύστημα εσωτερικής εξουσίας, βγαίνουν οι πράσινες μοιρολογίστρες και ζητούν το νέο, το καινούργιο, το υπερβατικό.
Μέχρι να δέσουν οι καινούργιες ισορροπίες και να πάρουν αξίωμα. Τότε το ΠΑΣΟΚ νεκρανασταίνεται. Μέχρι να ξαναρχίσει η μοιρασιά και να ξαναπεθάνει.

Ωστόσο, αν το ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται ζωντανό, δεν είναι γιατί πέθανε. Απλώς κάποιοι το ξαπόστειλαν, κυνηγώντας άλλος αξιώματα, άλλος χρήμα, άλλος δόξα. «Κοιτάξτε το συμφέρον σας και τη σιγουριά σας», που έλεγε μια παλιά διαφήμιση. Το κοίταξαν και με το παραπάνω. Οι περισσότεροι πήραν από το ΠΑΣΟΚ. Είναι λίγοι - ανώνυμοι ή ξεχασμένοι - όσοι έδωσαν.

Πολλά στελέχη του σταδιοδρόμησαν προσκυνώντας εκεί που έβριζαν. Παλιά έπιναν νερό στο όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου. Αλλά το 1989 τον παράτησαν στην Εκάλη και το 1990 στο «Πεντελικόν» πήγαν να τον στείλουν άκλαυτο. Οταν γύρισε ο τροχός, άρχισαν να δοξολογούν ξανά τον ίδιο και την τελευταία σύζυγό του. Μετά ήλθε η σειρά του Σημίτη. Από αποσυνάγωγος έγινε περιούσιος και «ηγέτης μακράς πνοής». Αλλά όταν τον εκπαραθύρωσε εν ψυχρώ ο επόμενος Παπανδρέου, ούτε που γύρισαν να τον κοιτάξουν. Ηταν απασχολημένοι να φωνάζουν «Γιώργο, άλλαξέ τα όλα». Εκτός από αυτούς, εννοείται.

Τώρα που ήλθε η σειρά του Γιώργου να πάρει την άγουσα προς τα αποδυτήρια - γιατί έτσι συμβαίνει στην πολιτική -, οι ίδιοι βγαίνουν ξανά στο μεϊντάνι και ζητούν ανατροπές και υπερβάσεις. Με τους εαυτούς τους πάντα μέσα, φυσικά. Μερικοί από όσους θρηνούν επί των ερειπίων ξεκλήρισαν το ΠΑΣΟΚ από ιδεολογία, από ηθική, από πολιτική και κυρίως από οπαδούς. Σπεύδουν πάντα κατόπιν εορτής. Οταν ο Παπανδρέου έντυνε ΠΑΣΟΚ ανθρώπους από το πουθενά, υιοθετούσε αλλότριες πολιτικές και έκανε πειράματα, σιωπούσαν. Σήμερα δεν ξέρουν τίποτα για τον φόνο και κάνουν νεκροψίες εκ του ασφαλούς. Οπως θα έλεγε ο Μαρκ Τουέιν: «Δεν παρέστην στην κηδεία, αλλά έστειλα ένα γράμμα που έλεγε ότι την εγκρίνω».

  KAPISTRI