Του Δημήτρη ΜητρόπουλουΣΤΗΝ πολιτική - όπως έλεγε κι ο Σεφέρης για την τέχνη - δεν υπάρχει παρθενογένεση. Ακόμη και σε συγκυρίες ανατροπής, συνήθως ξαναδοκιμάζονται λύσεις δοκιμασμένες.
ΤΟ ξέρουν πριν από όλους οι πιο έμπειροι. Εξ ου και δεν είναι τυχαία η προσεκτική επιχειρηματολογία του Κώστα Σκανδαλίδη για νέο κόμμα στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Νέο κόμμα - ή μάλλον Κίνημα - δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ που ίδρυσε κατά τη Μεταπολίτευση ο Ανδρέας Παπανδρέου; Και μάλιστα ενώ συνέχιζε να υπάρχει η Ενωση Κέντρου. Νέο κόμμα ήταν και η Νέα Δημοκρατία που συγκρότησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής την ίδια περίοδο, αφήνοντας πίσω τα παλαιότερα φθαρμένα σχήματα της συντηρητικής παράταξης.
ΜΕΓΑΛΕΣ φυσιογνωμίες - μεγαλύτερες κινήσεις. Οταν η πολιτική κάνει, για να μνημονεύσει κανείς τη φράση του Αντόνιο Γκράμσι, «τομή στη συνέχεια», αυτή δεν μπορεί να γίνει με τα ίδια κόμματα. Ανάλογα εγχειρήματα δεν τόλμησαν οι επίγονοι. Ο Γιώργος Παπανδρέου και οι δικοί του φλέρταραν για ένα διάστημα εκεί περί το 2004 με την ιδέα να μετεξελιχθεί το ΠΑΣΟΚ σε «Δημοκρατικό Κόμμα» ή κάτι τέτοιο. Νωρίτερα, το 1997-98, ο Κώστας Καραμανλής απέρριψε την επίμονη εισήγηση νεότερων στελεχών στο περιβάλλον του για επανίδρυση της ΝΔ.
ΤΩΡΑ όμως η κατάσταση είναι διαφορετική. Πριν προσφύγει κανείς σε ιστορικο-πολιτικές αναλύσεις, δεν έχει παρά να βάλει το αυτί στο έδαφος. Τότε μπορεί να αφουγκραστεί την κοινωνία. Οσοι έχουν πρόσβαση σε στοιχεία δημοσκοπήσεων από την Α' και τη Β' Αθηνών λένε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα - φάντασμα που είναι ζήτημα αν γράφει διψήφια ποσοστά. Λογικό. Η ανώμαλη προσγείωση του Μνημονίου κατέστρεψε την άτρακτο και ρήμαξε το σκάφος. Δεν θα ήταν παράλογο να το εγκαταλείψουν οι επιζώντες.
ΟΠΩΣ πάντα στην πολιτική καμία κουβέντα δεν είναι χωρίς υπονοούμενο. Ο Σκανδαλίδης έσπασε από τους πρώτους το ταμπού και ζήτησε δημοσίως να ανοίξει ο Παπανδρέου τις εσωκομματικές διαδικασίες. Ο Γιώργος όμως έκανε το minimum. Δηλαδή ξεκίνησε γύρο επαφών με τα στελέχη, αφήνει χαλαρά να εννοηθεί ότι δεν είναι «γαντζωμένος στην καρέκλα», πέραν τούτου όμως ουδέν. Οδικός χάρτης εξόδου του Παπανδρέου από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ούτε υφίσταται ούτε διατίθεται. Οι μέρες περνούν και είναι σαφές ότι ο Γιώργος θέλει ρόλο. Η κουβέντα για νέο κόμμα θα μπορούσε λοιπόν να σημαίνει εμμέσως ότι ο Παπανδρέου μπορεί να μείνει με το ΠΑΣΟΚ ενώ οι άλλοι να προχωρήσουν σε κάτι άλλο. Αυτό είναι, βεβαίως, ένα δεύτερο ταμπού. Ώς τώρα τα στελέχη του Κινήματος είχαν ένα πολιτικό GPS μόνιμα προσανατολισμένο στο ΠΑΣΟΚ. Αυτό όμως θα μπορούσε να επαναπρογραμματισθεί.
ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ, στην πολιτική, καμία κουβέντα δεν λέγεται χωρίς να λάβει δεύτερη ή τρίτη ερμηνεία. Ο Σκανδαλίδης θεωρείται ότι έχει πάει κοντά στον Βενιζέλο και ότι τα περί νέου κόμματος είναι ένας τρόπος να αυξηθεί η πίεση στον Παπανδρέου να κινήσει τις διαδικασίες - αντί να μιλάει για αυτές. Δεν είναι ανέξοδος αγώνας. Και από την πρωθυπουργία, ύστερα από λέγε λέγε και έμμεσες πιέσεις μιας εβδομάδας, ο Γιώργος έφυγε τελικά. Στο ΠΑΣΟΚ, βέβαια, τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου