Οι περισσότεροι που ακόμη κυριαρχούν στο πολιτικό στερέωμα εισήλθαν στον πολιτικό στίβο από τα πρώιμα νιάτα τους. Φοιτητές ακόμη βρέθηκαν να κινούνται δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου και αργότερα όταν επικράτησε το κίνημα της αλλαγής έγιναν σύμβουλοι, γραμματείς, νομάρχες, διέτρεξαν την ιεραρχία του κράτους και της πολιτικής και έφθασαν σήμερα να είναι υπουργοί και να διαχειρίζονται την εξέλιξη του ονείρου σε εφιάλτη. Οσο κι αν ο κυνισμός πολλούς έχει καταλάβει, δεν αρκεί για να τους προστατεύσει από την κατάρρευση του εσωτερικού τους κόσμου. Γι'αυτό κι οι αντιδράσεις των περισσοτέρων είναι ακραίες, αλόγιστες και εν πολλοίς ανεξήγητες.
Ας μην γελιούνται ωστόσο. Επιμένοντας να παλεύουν με τον εαυτό τους, κινδυνεύουν οι περισσότεροι με αυτοεξευτελισμό και αυτοακύρωση. Είναι προτιμότερη η αποχώρηση και η σιωπή.
Ας μην γελιούνται ωστόσο. Επιμένοντας να παλεύουν με τον εαυτό τους, κινδυνεύουν οι περισσότεροι με αυτοεξευτελισμό και αυτοακύρωση. Είναι προτιμότερη η αποχώρηση και η σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου