Είμαστε στην έξοδο της ΕΓΝΑΤΙΑΣ που οδηγεί προς ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ και ΙΩΑΝΝΙΝΑ-ΛΙΜΝΗ, πριν από τη διασαύρωση ΚΟΥΤΣΕΛΙΟΥ.
Πηγαίνοντας προς ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ είμαστε το τελευταίο βενζινάδικο πριν από τα ΓΡΕΒΕΝΑ. Ανοιχτά από το πρωί μέχρι το βράδυ στην υπηρεσία του πελάτη

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Η υστεροβουλία της βιασύνης

 ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από μια άποψη τον καταλαβαίνω τον Σαμαρά που βιάζεται να γίνουν εκλογές. Στα χάλια που είναι σήμερα το ΠΑΣΟΚ, έχει ουσιαστικά εξασφαλισμένη την πρώτη θέση στις εκλογές και άρα, όπως πριν από μερικές μέρες είπε, «η ΝΔ θα είναι ο ρυθμιστής των εξελίξεων». Αν οι εκλογές γίνουν σε έξι μήνες ή ένα χρόνο, ή με τη συμπλήρωση της τετραετίας, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πώς θα είναι τότε τα πράγματα. Εκείνο που δεν καταλαβαίνω, όμως, είναι τη μανία του Σαμαρά και των περί αυτόν να μη θέλουν να καταλάβουν ότι εκείνο που μετράει περισσότερο κι από την ημερομηνία των εκλογών είναι αν θα έχουν ρυθμιστεί προηγουμένως οι εκκρεμότητες που υπάρχουν σε σχέση με το νέο δάνειο. Και δεν είναι μία ή δύο οι εκκρεμότητες, ούτε και εξαρτώνται όλες από τις γνωριμίες και τις ικανότητες του Παπαδήμου.
Η επικύρωση της συμφωνίας προϋποθέτει νέο μνημόνιο. Η ΝΔ επιμένει στην άποψη ότι τα όποια μέτρα θα πρέπει ν' αποφασιστούν και να ληφθούν από την κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές. Φυσικά δεν είναι έτσι. Λεφτά -και μάλιστα πολλά λεφτά- χωρίς δεσμεύσεις δεν πρόκειται να δούμε. Αλλά και να υπήρχε περίπτωση να τα δούμε, πάλι δεν είναι λογικό να θέλει να φορτωθεί μόνος του ο Σαμαράς τα όποια μέτρα θα κριθούν αναγκαία και να μην αφήσει την ευθύνη αυτή στην κυβέρνηση του Παπαδήμου, αποδεχόμενος ένα μόνο μέρος της πολιτικής ευθύνης.
Φυσικά υπάρχει το παραμύθι της επαναδιαπραγμάτευσης, αλλά μόνο οι πάσχοντες από καλπάζουσα βλακεία μπορεί να θεωρούν ότι ο Σαμαράς ειλικρινά πιστεύει ότι μόνος του θα εξασφαλίσει καλύτερους όρους από εκείνους που μπορεί να εξασφαλίσει η σημερινή κυβέρνηση. Αρα το συμπέρασμα στο οποίο υποχρεωτικά καταλήγει κάθε στοιχειωδώς νοήμων πολίτης είναι ότι το μόνο που ενδιαφέρει τον Σαμαρά και τους περί αυτόν είναι να κερδίσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται τις εκλογές, ν' αναδειχθούν σε ρυθμιστή των εξελίξεων κι από εκεί και πέρα βλέποντας και κάνοντας.
Αλλωστε, το παραμύθι του σκληρού και ασυμβίβαστου διαπραγματευτή δεν έχει πια πέραση. Ακυρώθηκε μετά τις αλλεπάλληλες κωλοτούμπες του μήνα που μας πέρασε, όπου δεν έμεινε ούτε μία από τις δήθεν «κόκκινες γραμμές» του Μιχελάκη η οποία να μη θυσιάστηκε μόλις έσφιξαν τα πράγματα. Κι όπως θα γίνει και με τις εκλογές αν ξανασφίξουν.

bartzinopoulos@hotmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου